De inhoud van de CSRD

De Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) is een verslaggevingsrichtlijn die organisaties verplicht te rapporteren over hun duurzaamheidsbeleid en resultaten. De CSRD gaat vanaf 2024/2025 gelden. Dat betekent dat het eerste verslag volgens deze richtlijn over het jaar 2024/2025 moet gaan.

De volgende tijdslijnen worden nu gehanteerd:

  • Vanaf 2024: NFRD doelgroep
  • Vanaf 2025: Grote organisaties die aan minimaal 2 van de 3 criteria op de vorige pagina voldoen
  • Vanaf 2026: SMEs die aan 2 van de 3 criteria voldoen
  • Vanaf 2028: Non-EU organisaties die een netto-omzet hebben van boven de 150 miljoen euro in de EU en minimaal één dochteronderneming of filiaal in de EU hebben.

De European Sustainability Reporting Standards (ESRS) (zie afbeelding hieronder) zijn de standaarden die de CSRD voorschrijft. Deze standaarden vormen samen de basis van het duurzaamheidsverslag. ESRS 1 bestaat uit de spelregels, uitgangspunten en principes. ESRS 2 bestaat uit de algemene openbaarmakingsvereisten voor iedereen. De thema-specifieke ESR-en geven invulling aan wat er over deze thema’s moet worden openbaard.

Een verslag moet volgens de CSRD in ieder geval de volgende onderdelen bevatten:

  • Een jaarlijkse rapportage over de materiële duurzaamheidsthema’s van het bedrijf.
  • Over deze thema’s wordt gerapporteerd op basis van het dubbele materialiteitsprincipe. Enerzijds: welke materiële duurzaamheidsontwikkelingen leiden tot mogelijke risico’s en kansen voor het bedrijf? En anderzijds: bij welke thema’s heeft het bedrijf materiële impact op mensen en milieu? ‘Naast een presentatie van de materiële thema’s, moet in het verslag ook staan hoe die thema’s zijn gekozen en hoe het stakeholdersperspectief hierin is meegenomen.
  • Aan de hand van de materiële thema’s worden beleid, actieplannen, indicatoren en targets opgesteld. Dit omvat onder andere waar in de organisatie of waardeketen het thema speelt, wie verantwoordelijk is, waar acties plaatsvinden en met welke tijdshorizon.
  • Resultaten worden toekomstgericht gepresenteerd. Dat wil zeggen: in de context van historische informatie. Dus wat waren de resultaten in voorgaande jaren en hoe staan ze ten opzichte van de (lange termijn) doelstellingen op de betreffende thema’s. Specifiek voor CO2-uitstoot gaat naar verwachting ook gelden dat ze in lijn moeten zijn met de klimaatdoelen van Parijs: 55% CO2-reductie in 2030 en CO2-neutraal in 2050.
  • Ketenverantwoordelijkheid: in de verslagen worden de risico’s en de potentieel negatieve impact in de keten van de organisatie beschreven. Ook wordt beschreven wat de processen zijn om die te identificeren en mitigeren (due diligence).
  • Waar relevant wordt de rapportage in lijn gebracht met andere recente Europese regelgeving: de Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR) en EU Taxonomy.

Naast inhoudelijke vereisten wordt het ook verplicht het verslag te laten toetsen door een accountant en het verslag beschikbaar te maken in elektronisch (XHTML) format.

Deze vereisten leveren, naar verwachting, een belangrijke bijdrage aan meer kwaliteit en vergelijkbaarheid van duurzaamheidsverslagen.